Certyfikujemy Spawaczy!
Podstawowym dokumentem, w którym określono wytyczne dotyczące kwalifikacji spawalniczych jest Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych. W dokumencie tym, w rozdziale 4 określono, że ,,prace spawalnicze powinny być wykonywane przez osoby posiadające ,,Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia” albo ,,Świadectwo egzaminu spawacza” lub ,,Książkę spawacza”, wystawiane w trybie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach”. W przypadku osób wykonujących procesy takie jak: ręczne cięcie termiczne, zgrzewanie, ręczne lutowanie oraz zautomatyzowane i zmechanizowane prace spawalnicze należy wykazać się co najmniej zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia spawacza w zakresie określonym w odrębnych przepisach i Polskich Normach.
Zgodnie z zaleceniami Europejskiej Federacji Spawalniczej (EWF) oraz Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa (IIW) szkolenia spawaczy realizowane są w trybie modułowym. Szkolenie modułowe stanowi zintegrowany system szkoleń teoretycznych i praktycznych, zajęcia odbywają we Wrocławiu i obejmują trzy poziomy kwalifikacji, tj. spawacza spoin pachwinowych, spawacza blach oraz spawacza rur. Modułowe szkolenie spawacza realizowane w naszym ośrodku szkoleniowym, jest dla czterech metod spawania, czyli: spawanie gazowe, spawanie elektrodami otulonymi (MMA), spawanie MIG/MAG oraz spawanie TIG.
Podnoszenie kwalifikacji spawalniczych – kurs spawania
Kwalifikowanie spawacza ze względu na proces spawalniczy (metodę spawania)
Zwykle spawacz posiada uprawnienia do spawania tylko dla tego procesu, który stosowany był podczas egzaminu. Stosowanie przez spawacza innego procesu wymaga przeprowadzenia odrębnego egzaminu. Wyjątek stanowią następujące sytuacje:
a) ponowna kwalifikacja spawacza nie jest wymagana w procesie 135 w sytuacji zmiany drutu elektrodowego litego na drut proszkowy z rdzeniem metalowym w metodzie 138 lub odwrotnie;
b) kwalifikacja w metodach spawania 141, 143, 145 kwalifikuje jednocześnie do spawania w metodzie 142, jednak nie odwrotnie
c) kwalifikacja w spawaniu łukiem zwarciowym w metodach 131, 135, 138 pozwala uzyskać kwalifikacje do spawania innymi sposobami przenoszenia łuku, lecz nie odwrotnie.
Możliwe jest także uzyskania kwalifikacji na dwie lub więcej metod spawania na podstawie pojedynczego złącza egzaminacyjnego wykonanego dwiema rożnymi metodami (złącze wieloprocesowe) lub na podstawie dwóch lub więcej odrębnych egzaminów.
Wymagania instytutu spawalnictwa wobec kandydatów chcących uzyskać kwalifikacje w zawodzie spawacza po odbytym szkoleniu spawacza uzależnione są od modułu, w którym kandydat wnioskuje o szkolenie.
W przypadku modułów obejmujących spawanie blach i rur spoinami pachwinowymi (podstawowy poziom kwalifikacji) kandydaci muszą spełnić następujące wymagania:
- a) ukończone 18 lat
- b) posiadać wykształcenie minimum podstawowe
- c) posiadają zdolność do pracy na stanowisku spawacza, co potwierdzone jest przez lekarza medycyny pracy.
W przypadku modułów obejmujących spawanie blach i rur spoinami czołowymi przyjmowani są kandydaci, którzy ukończyli kurs spawania z wynikiem pozytywnym o bezpośrednio niższym poziomie kwalifikacji, z uwzględnieniem wymagań dotyczących procesu spawania oraz grupy materiałowej/spoiwa.
Egzamin na spawacza
Egzamin spawalniczy realizowany jest w oparciu o zmienne zasadnicze, czyli czynniki konstrukcyjne, materiałowe i technologiczne, które charakteryzują spawane złącze egzaminacyjne i sposób jego wykonania. Na podstawie tych zmiennych zasadniczych określany jest zakres kwalifikacji spawacza. W sytuacji kiedy spawacz ma spawać poza zakresem posiadanych kwalifikacji konieczne jest przeprowadzenie nowego egzaminu kwalifikacyjnego.
Kwalifikowanie spawacza ze względu na spoiwo
Spoiwa sklasyfikowano na 6 grup (FM1-FM6). Egzamin przeprowadza się do spoiwa należącego do jednej z 6 grup. Jeśli stosowane jest spoiwo niesklasyfikowane do żadnej z grup należy przeprowadzić osobny egzamin. Materiały podstawowe stasowane podczas egzaminu spawalniczego sklasyfikowane są w 1 grupach wg ISO/TR15608. Spawanie z zastosowaniem spoiwa przypisanego do jednej grupy uprawnia spawacza do spawania z zastosowaniem wszystkich innych spoiw sklasyfikowanej w tej samej grupie.