Elementy stalowe poddaje się obróbce plastycznej przede wszystkim w celu nadania im pożądanego kształtu. Jednocześnie w procesach obróbki zmieniają się właściwości fizyczne stali. Dzięki fachowej obróbce, np. profilowaniu stali bez naruszania jej spójności, własności fizyczne ulegają poprawie.
Wyróżnia się 3 podstawowe grupy metod obróbki plastycznej metali: na zimno, na ciepło i na gorąco. Przyjrzyjmy się bliżej pierwszej z tych metod, obróbce na zimno, podczas której następuje zgniot i umocnienie materiału.
Jak wspomnieliśmy wyżej, w procesie obróbki plastycznej na zimno, podczas odkształcania stali jednocześnie zachodzi zjawisko jej umocnienia. Dochodzi do gwałtownego zwiększenia wytrzymałości stali, wzrasta jej twardość, natomiast słabną własności plastyczne. Te zmiany w strukturze stali określamy mianem zgniotu.
Najczęściej stosowaną metodą profilowania stali na zimno jest walcowanie, gdzie na stal nacisk wywierają specjalne, obracające się walce. Walcowanie na zimno przebiega stopniowo. Profil kształtowany jest w kolejnych wykrojach walców bruzdowych. Nowoczesne walcarki umożliwiają profilowanie blach o grubości nawet 20 mm.
Kolejną często wykorzystywaną metodą profilowania stali na zimno jest gięcie. W procesie gięcia zmiana krzywizny zachodzi tylko w jednej płaszczyźnie. Do gięcia zaliczane jest wyginanie, zwijanie, zawijanie i zaginanie. Do gięcia blach wykorzystuje się specjalne prasy krawędziowe, zwijarki, ale także walce.
Trwałość zgniotu uzyskanego w obróbce plastycznej metali, a więc wzmocnienia struktury opracowywanego detalu, w dużej mierze uzależniona jest od temperatury, w jakiej zachodził proces, a najlepsze efekty w tym zakresie oferuje właśnie profilowanie na zimno.